ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ”ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ-ΣΤΗ” ΝΙΝΤΖΑ – ΚΟΥΝΟΙΤΣΙ; ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ;
Όπως θα περίμενε κανείς από έναν Νίντζα, είναι να μη φαίνεται ότι είναι Νίντζα και πάνω από όλα να μην το λέει ότι είναι Νίντζα! Να ζει μέσα στις ”ΣΚΙΕΣ” και να κινείται, μιλά και γράφει με την μέθοδο του ‘Δράκοντα που βγαίνει μέσα από την ομίχλη’ όπου τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο και τίποτα δεν είναι απόλυτο… Ο Νίντζα μας ‘κλητεύει’ χωρίς να παρακινεί να δούμε το χαμηλό του βλέμμα που κρύβει αστραπή, να αισθανθούμε την τέχνη του τόσο στην ‘ζωγραφική’, όσο και την πολεμική! Ο τρόπος ζωής είναι ο τρόπος γραφής και ο τρόπος ζωγραφικής είναι ο τρόπος μάχης. Ή μήπως ο τρόπος ζωγραφικής είναι ο τρόπος γραφής και ο τρόπος της ‘επιβίωσης’ είναι ο τρόπος ζωής;
Συμβατικά ή αντισυμβατικά ο τρόπος έκφρασης είτε στην γραφή είτε στην τέχνη του Ninjutsu βασίζεται κυρίως στις βαθύτερες ”ουσίες-έννοιες” των λέξεων και πράξεων.
Αυτός ο ‘τρόπος’ ανοίγει έναν δρόμο χαράζοντας μια πορεία ζωής μέσα στον χρόνο ο οποίος δεν είναι άλλος από την Ατραπό των πολεμικών τεχνών ‘Μπούντο’.
Παίρνοντας την έννοια-λέξη ‘Νινπο’ της πίστεως των Νίντζα, της τέχνης του Νιντζούτσου έχουμε τον ”Πνευματικό Μαχητή” που μέσα από την ατραπό του ‘Μπούντο’ ολοκληρώνεται ως Άνθρωπος και τελικά ως ανώτερη Οντότητα.
Ωστόσο, η εξήγηση και η απόδοση πράξεων και διδασκαλιών ενός ‘Ιδιαίτερου’ Νίντζα που εσκεμμένα διατυπώνονται ως ‘παίγνια’ καμιά φορά με απόλυτη αυστηρότητα και άλλη φορά με χαλαρό έντεχνο ‘χιούμορ’ εμπεριέχουν τουλάχιστον δύο και τρεις έννοιες σε μια άλλη ”Γλώσσα”. Η άλλη αυτή γλώσσα διατηρεί την ποιότητα της ουσίας χωρίς να αποκαλύπτει στον αδαή, ενώ ”Φωτίζει” τον αναζητητή.
Παράλληλα ηχεί με πλήθος παραλλαγές, μεταφορές, παρομοιώσεις και πρωτότυπες σημασίες! Οι μυστικές τέχνες του Νιντζούτσου και οι Αληθινοί Νίντζα δεν παρατίθενται στις γραφές ούτε απεικονίζονται σε φωτογραφίες αλλά κρύβονται κάπου ανάμεσα στις αρχές των αισθήσεων και στα σύνορα της φαντασίας. Κάπου στο Τόκιο συγκεκριμένα και όχι αφηρημένα βαδίζει και μυδειά χωρίς να σε θωρεί…. είναι!… ή δεν είναι το ‘αυτό’; ”Μια εικόνα χίλιες λέξεις”.
